Donkorkrom

Ik zit alweer twee weken in Donkorkrom, de tijd gaat zo snel hier. Voor dat ik het weet is het alweer weekend en in het weekend reizen we terug naar Kpando om de andere studenten te zien en omdat Kpando echt als ons thuis voelt. Donkorkrom is heel rustig vergeleken met Kpando. We wonen hier in een echt huis, met een normaal bed, dik matras, een keuken en een woonkamer met bank.

Elke dag ga ik 30 min op een motor naar me werk, op een grint/zandpad waar we lekker overheen crossen haha. Ik werk daar in een Health Center waar ook veel zwangere vrouwen komen voor hun maandelijke check. Op dinsdag gaan we naar de markt om daar kindjes te wegen en vaccinaties te geven, een soort van consultatiebureau. Op woensdag hebben we outreach dan gaan we naar de kleine dorpjes toe vlakbij the health center. Daar zie je het echte echte Afrika leven, moeilijk om dat uit te leggen maar dat voel je gewoon. Buiten stage om is hier niet zo veel te doen, het is erg rustig zoals ik al eerder zei.

We hebben in het huis een hele lieve huisvrouw die voor ons kookt en het huis schoon houdt, s avonds gaat zij naar haar eigen huis en slapen we alleen. En in Donkorkrom is het nog een tikkeltje warmer dan in Kpando, ze hebben hier 2 vaste light off days. Dus op woensdag en vrijdag is er vanaf 8 tot 6 geen stroom, als er geen stroom is heb je geen waaier, heb je geen waaier dan zweet je overal waarvan je niet eens wist dat je daar kon zweten. Dan liggen we het liefst op de grond (die ook warm is), en gewoon liggen en niks doen.

Ik verblijf in Donkorkrom voor nu nog 2 weken en dan hebben we examens, spannenddd. Nou dit was mijn verhaaltje voor deze keer, de foto's zijn te vinden op facebook.

Leuk dat jullie meelezen & tot snel!

Liefs Lisanne

Eerste weken Kpando

Wauw, waar moet ik beginnen? Ik heb zoveel meegemaakt de eerste weken. De eerste week heb ik rustig aan gedaan en moest ik langzaam wennen aan de warmte. Niet dat ik daar nu aan gewend ben haha, je went er nooit aan vermoed ik maar met de tijd gaat het beter en heb je meer energie om de hele dag vol te maken.

Ik heb het eerste weekend voor het eerst mijn was gedaan met de hand, pfoeee wat een werk is dat. Zo blij dat we in NL een wasmachine hebben haha.

En toen kwam de eerste week stage, erg spannend om daar naartoe te gaan. Toen we daar aankwamen kregen we eerst een rondleiding, erg interessant om te zien wat ze daar allemaal doen. Het is een soort van polikliniek waar mensen terecht kunnen voor hun klachten maar ook voor wondzorg en voor mental health care. Daarnaast hebben ze ook een dehydratiekamer (voor als mensen uitgedroogd zijn, dan krijgen ze daar vocht toegediend) en een soort van verloskundepraktijk waar ook bevallingen plaats vinden. Bevallingen vinden daar niet heel vaak plaats want ze hebben, als er een noodgeval is, geen operatiekamer om een keizersnede uit te voeren. Al met al heel veel indrukken de eerste dagen. Als het rustig is dan is het veel zitten en wachten totdat er een patiënt komt of dat er wat te doen is. Het voordeel daarvan is dat we dan aan onze opdrachten kunnen gaan zitten, of in het lab kunnen kijken. In het lab testen ze bijvoorbeeld of iemand malaria heeft of welke bloedgroep iemand heeft. Hoe ze iemand zijn bloedgroep testen is erg bijzonder, het gaat door middel van bloeddruppels en vloeistoffen en als het dan gaat klonteren is het die bloedgroep. Letterlijk alles is anders dan in NL ook de handhygiene, wauw wat zijn ze daar goed in!!

De handhygiene is in mijn opzicht beter dan in NL. De mensen zijn erg vriendelijk en hoe langer je er bent hoe meer interesse ze tonen en vragen beantwoorden. Ook geven we les op scholen, waar we health education geven aan kinderen en tieners. De eerste keer was het wel een beetje eng maar ze vinden het hier zo normaal om te presenteren.

Als we in de middag thuis zijn dan komen de kinderen van de compound naar ons toe om samene met ons huiswerk te maken, dat is zo schattig en lief. Ik denk dat dit zo een beetje mijn eerste twee weken beschrijft. Het leven hier is zo bijzonder om mee te maken, ik voel me steeds meer op mijn gemak en thuis. Soms is het wel even fijn om weg te zijn en dat hebben we dan ook afgelopen weekend gedaan.

We zijn naar Ho geweest met een trotro, nou het waren de engste ritten in me leven. Ik vind het nog knap dat ik leef, ze rijden zo ongelooflijk hard hier op wegen dat ik denk; "misschien een idee om iets zachter te rijden". Maarja je moet jezelf eraan overgeven en dat heb ik gedaan. Ik heb zo genoten van dat weekend, ik had een warme douche. Een normaal bed, een zwembad, friet, tosti. Nou ik kon me geluk niet op, jammer genoeg was het maar voor een weekend. Het heeft me wel heel goed gedaan om eventjes bij te tanken.

Ik ben vorige week woensdag naar de kerk geweest hier. Erg bijzonder, zoveel passie en liefde stralen de mensen uit. Ik denk dat ik nog wel vaker ga.

Ik hoop dat jullie hebben genoten van me verhaaltje, sorry dat het zolang duurde maar ik maakte zoveel mee dat ik mezelf er geen tijd voor gunde.

Liefs Lisanne

Amsterdam -> Lissabon -> Accra -> Kpando

Nou, daar stond ik dan op Schiphol met Mams, paps, Sjors, Aline en Lieke. Dat afscheid is toch wel raar en vooral heel vervelend, ik hou er niet van om afscheid te nemen, dus ja daar kwamen de tranen maar dat hoort erbij.

Ik ging voor het eerst vliegen, daar zat ik dan met zweethandjes. Achteraf vind ik het vliegen leuk en totaal niet eng. Ik vloog via Lissabon daar had ik een uur overstap tijd, dit was ruim voldoende. Ik heb niks van Lissabon zelf kunnen zien want we gingen gelijk door naar Accra, de vliegreis naar Accra was lang terwijl het maar 5,5 uur was. Ik was helemaal op en moe maar kon niet slapen. De mensen in het vliegtuig naar Accra waren zo vriendelijk en geïnteresseerd. Vroegen wat ik ging doen en hoe ik tegen Afrika aankijk etc.

Toen we aankwamen in Accra stapten we gelijk het vliegtuig uit en bam een klap in me gezicht van de warmte. Je bent gelijk klam en bezweet. Dit houdt overigens ook niet meer op, waar je ook bent in Ghana. De eerste nacht sliepen we in een hotel in Accra. We waren zo moe, dus gingen we gelijk slapen. Helaas had ik geen internet of wifi dus ik kon niks.

De volgende ochtend werd ik uitgerust wakker en kon onze reis naar Kpando beginnen. Eerst nog even een simkaart kopen en wat geld pinnen. Ik heb mijn ogen uitgekeken onderweg (reis duurde 4 uur). Het verschil tussen rijk en arm is heel duidelijk te zien, ene straat hebben mensen mooie kleding aan en opgemaakt en nog geen 10 meter verder zit iemand tegen een paal aan met al zijn spullen. Vrouwen die spullen op het hoofd dragen zo groot als dat ik ben, zoooo knap!!

En dan het verkeer en de weg. Het verkeer is zo druk en chaos, overal hoor je auto's toeteren en zie je ze inhalen. Erg knap dat hier geen ongelukken gebeuren. De weg naar Kpando was redelijk, sommige stukken waren zo slecht dat de hele auto scheef hing maar ze blijven gewoon hard rijden. Hier rijden ze 100 op een weg waar wij ongeveer 30 zouden rijden. Hoe verder we Ghana ingingen hoe mooier het allemaal werd. Aapjes langs de weg, mooie groene gebieden.

Na 4 uur kwamen we aan op de compound, daar sta je dan met je koffers bij het huis waar je 4 maanden gaat verblijven. Dat is een onbeschrijflijk gevoel, eigenlijk besef ik het nog steeds niet. We hebben even alles over ons heen laten komen, bedden opgemaakt, spulletjes klaargezet en andere kleren aangetrokken. Daarna hebben we heerlijk rijst gegeten, ze kunnen hier zooo lekker koken!

Het begint om half 7 schemerig te worden en om 7 uur is het pikdonker. Het voelt ook later hier omdat het dus zo vroeg donker is. Na het eten hebben we even met elkaar gepraat en gezeten en toen ben ik gaan douchen. Het douchen met een emmer is echt lekker, had het niet zo lekker verwacht. Het water is niet ijskoud het is lauw, en dat is echt lekker. Al heeft douchen voor je gevoel geen zin want 1 seconde erna zweet je alweer haha. Er is hier geen airco dus als ik een bootje zou hebben kan ik bijna me bed uit drijven, maar ook dat is even wennen en hoort erbij. Ik heb erg goed geslapen vannacht, werd een paar keer wakker van een haan grrrr.

Vandaag ga ik naar de markt om een uniform te laten maken en wat kleren te kopen.

De eerste dagen waren bijzonder & indrukwekkend.

Leuk dat jullie meelezen & tot snel!

Liefs Lisanne

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Lisanne