Wauw, waar moet ik beginnen? Ik heb zoveel meegemaakt de eerste weken. De eerste week heb ik rustig aan gedaan en moest ik langzaam wennen aan de warmte. Niet dat ik daar nu aan gewend ben haha, je went er nooit aan vermoed ik maar met de tijd gaat het beter en heb je meer energie om de hele dag vol te maken.

Ik heb het eerste weekend voor het eerst mijn was gedaan met de hand, pfoeee wat een werk is dat. Zo blij dat we in NL een wasmachine hebben haha.

En toen kwam de eerste week stage, erg spannend om daar naartoe te gaan. Toen we daar aankwamen kregen we eerst een rondleiding, erg interessant om te zien wat ze daar allemaal doen. Het is een soort van polikliniek waar mensen terecht kunnen voor hun klachten maar ook voor wondzorg en voor mental health care. Daarnaast hebben ze ook een dehydratiekamer (voor als mensen uitgedroogd zijn, dan krijgen ze daar vocht toegediend) en een soort van verloskundepraktijk waar ook bevallingen plaats vinden. Bevallingen vinden daar niet heel vaak plaats want ze hebben, als er een noodgeval is, geen operatiekamer om een keizersnede uit te voeren. Al met al heel veel indrukken de eerste dagen. Als het rustig is dan is het veel zitten en wachten totdat er een patiënt komt of dat er wat te doen is. Het voordeel daarvan is dat we dan aan onze opdrachten kunnen gaan zitten, of in het lab kunnen kijken. In het lab testen ze bijvoorbeeld of iemand malaria heeft of welke bloedgroep iemand heeft. Hoe ze iemand zijn bloedgroep testen is erg bijzonder, het gaat door middel van bloeddruppels en vloeistoffen en als het dan gaat klonteren is het die bloedgroep. Letterlijk alles is anders dan in NL ook de handhygiene, wauw wat zijn ze daar goed in!!

De handhygiene is in mijn opzicht beter dan in NL. De mensen zijn erg vriendelijk en hoe langer je er bent hoe meer interesse ze tonen en vragen beantwoorden. Ook geven we les op scholen, waar we health education geven aan kinderen en tieners. De eerste keer was het wel een beetje eng maar ze vinden het hier zo normaal om te presenteren.

Als we in de middag thuis zijn dan komen de kinderen van de compound naar ons toe om samene met ons huiswerk te maken, dat is zo schattig en lief. Ik denk dat dit zo een beetje mijn eerste twee weken beschrijft. Het leven hier is zo bijzonder om mee te maken, ik voel me steeds meer op mijn gemak en thuis. Soms is het wel even fijn om weg te zijn en dat hebben we dan ook afgelopen weekend gedaan.

We zijn naar Ho geweest met een trotro, nou het waren de engste ritten in me leven. Ik vind het nog knap dat ik leef, ze rijden zo ongelooflijk hard hier op wegen dat ik denk; "misschien een idee om iets zachter te rijden". Maarja je moet jezelf eraan overgeven en dat heb ik gedaan. Ik heb zo genoten van dat weekend, ik had een warme douche. Een normaal bed, een zwembad, friet, tosti. Nou ik kon me geluk niet op, jammer genoeg was het maar voor een weekend. Het heeft me wel heel goed gedaan om eventjes bij te tanken.

Ik ben vorige week woensdag naar de kerk geweest hier. Erg bijzonder, zoveel passie en liefde stralen de mensen uit. Ik denk dat ik nog wel vaker ga.

Ik hoop dat jullie hebben genoten van me verhaaltje, sorry dat het zolang duurde maar ik maakte zoveel mee dat ik mezelf er geen tijd voor gunde.

Liefs Lisanne